کویرحاج علی‌قلی در موقعیت جغرافیایی N3550 تا N3600 و E5426 تا E5454 در استان سمنان واقع است. کویر حاج علی قلی با 2391 کیلومتر مربع مساحت, در جنوب شرقی شهر دامغان قرار دارد . این کویر از جنوب به کوه‌های دولت دیار, کوه خرس و کوه ترکمن‌گدر از جنوب غربی به کوه‌های کوه پنج و کوه سرخ, از غرب به دهستان فرات از شمال به کویر دامغان و از شرق به کوه اهوند محدود می‌شود. شیب عمومی این کویر به سمت  جنوب غربی است و بین 1050 تا 1094 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

دو رودخانه اصلی این کویر که هر دو از کوه‌های البرز سرچشمه می‌گیرند عبارتند از رودخانه دامغان که مخروط افکنه وسیعی در حاشیه شمال غربی این کویر ایجاد کرده است و دیگری رودخانه حسن آباد است که از حاشیه شمال شرقی وارد کویر می شود. این رودخانه دره‌ای به عمق 5 متر در داخل کویر ایجاد کرده است. علاوه بر این دو رودخانه رودخانه‌های دیگری نیز از طرف جنوب غربی و شرقی به این کویر وارد می‌شوند که نسبت به رودخانه‌های اصلی آب کمتری داشته و عموما در اوایل فصل تابستان خشک می‌شوند.

پست‌ترین بخش کویر به مساحت 466 کیلومتر مربع پوشیده از نمکزاری است که به صورت نامتقارن و به صورت لوحه‌ای در حاشیه جنوب غربی کویر قرار گرفته است. در حدود 60% سطح این نمکزار از پلتفرم‌های نمکی با لایه‌های واضح پوشیده شده است. قطر متوسط این چند وجهی‌ها به 125 متر می‌رسد. هر یک از این چند وجهی‌های بزرگ، خود از چند وجهی‌های کوچکتری تشکیل شده است. چندین حوزه نمکزار خیس دیگر نیز در حد شرقی و غربی نمکزار به چشم می‌خورد. از کویرهای نزدیک به این منطقه می‌توان به کویر دق بیارجمند در فاصله 60 کیلومتری در شرق و دشت کویر ( کویر بزرگ ) در فاصله 100 کیلومتری در جنوب نام برد.

برای ادامه مطلب روی بیشتر کلیک کنید

عکاس: محمدرضا کوثری

اصفهان احتمالا از عصر ساسانیان كه سپاهیان (اسپهان) در دشت حاصلخیز اطراف شهر گرد آمدند به این‏ نام خوانده شده است. در سال 19 ه. ق. اصفهان بدون جنگ و خونریزی و با انعقاد یك صلحنامه به دست سپاهیان اسلام افتاد و جزیی از سرزمین وسیعی شد كه اسلام بر آن حكومت می‏كرد. در دوره سیصد ساله پس از آن، این شهر اغلب دست ‏به‏ دست می‏شد تا اینكه در قرن چهارم هجری، در زمان آل ‏زیار و آل ‏بویه، به‏ عنوان پایتخت مورد استفاده قرار گرفت. در قرن پنجم، در دوران سلجوقیان، پایتخت امپراطوری وسیعی شد كه یك مرز آن رود سیحون و مرز دیگرش سواحل شرقی دریای مدیترانه بود. غارت وحشیانه شهر به دست تیمور لنگ و قتل ‏عام ساكنان آن در سال 789 ه. ق. اصفهان را به وضع اسفباری دچار كرد. در زمان اولین حكمرانان صفوی در قرن دهم هجری، اصفهان از مراكز مهم تجارت، فرهنگ و صنعت گردید. در اوایل قرن یازدهم (1006 ه.ق.) پایتخت شاه ‏عباس از قزوین به اصفهان انتقال یافت و قریب یك قرن ‏و نیم این شهر پایتخت سلسله صفویه بوده و به همین واسطه از شهرت جهانی برخوردار شد.

برای دیدن عکس‌ها و ادامه مطلب روی بیشتر کلیک کنید

عکاس: محمدرضا کوثری

شب‌آرامی بود
می‌روم در ایوان،
تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
مادرم سینی چایی در دست
گل لبخندی چید،
هدیه‌اش داد به من
خواهرم تکه نانی آورد،
آمد آنجا لب پاشویه نشست
پدرم دفتر شعری آورد،

تکيه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند،
و مرا برد، به آرامش زیبای یقین
با خودم می‌گفتم:
زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست
رود دنیا جاریست
زندگی، آبتنی کردن در این رود است
وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده‌ایم
دست ما در کف این رود به دنبال چه می‌گردد؟!!!هیچ

تخت‌سليمان و مجموعه آثار باستاني و تاريخي آن يکي از مهم‌ترين و مشهورترين مراکز تاريخ و تمدن ايران و جهان محسوب مي‌شود و اين اهميت تا حدي است که اين اثر در فهرست آثار جهاني به ثبت رسيده است. تخت سليمان در "محال افشار" و تقريباً چهل و پنج کيلومتري شمال شرق بخش تکاب شهرستان مياندوآب قرار دارد. اين محل که مورخان آن را "کنژک" عهد ساساني يا "شيز" و "گنجک " دوره اسلامي دانسته‌اند و روميان آن را "گزکا" و اشکانيان آن  را "فرا آسپا" ناميده‌اند، با استناد به آثار به دست آمده از کاوش‌هاي باستان‌شناسي و مطابقت آنها با متون تاريخي، محل يکي از سه آتشکده مهم و معتبر عهد ساساني يعني آتشکده آذرگشسب بوده که خسرو پرويز دوم نيز کاخي در جوار آن بنا نهاده بود و ايامي از سال را در آن اقامت مي کرد. معبد کاخ ساساني در حمله "هراکليوس" – امپراطور بيزانس روم شرقي – به سال 624م منهدم شد. اگرچه آثار بازسازي و مرمت از دوره خلفاي عباسي در اين منطقه ديده شده و نمونه سفال‌هاي پيش از قرن هفتم هـ . ق نيز ضمن کاوش‌هاي اين مجموعه به دست آمده است، اما دوره رونق و عمران مجدد آن مربوط به زمان حکمراني دومين ايلخان مغول و برادرزاده هلاکوخان يعني "آباقاخان" (680- 663 هـ.ق) است که آن را براي قصر تابستاني خود مناسب تشخيص داده بود.

براي مطالعه مطلب و ديدن عكسها روي بيشتر كليك كنيد

عكاس: محمدرضا كوثري

شوش شهری است با ۵/۶ کیلومتر مربع مساحت در ۲۴ کیلومتری جنوب غربی دزفول و ۱۱۵ کیلومتری شمال غربی اهواز. بلندی شهر شوش از سطح دریا ۸۷ متر و فاصله هوایی تا تهران ۴۷۹ کیلومتر است. فاصله زمینی شوش تا تهران ۷۶۶ کیلومتر، تا اهواز ۱۱۵ کیلومتر، تا دزفول ۲۴ و تا اندیمشک ۳۸ کیلومتر است. حدود ۱۳۲۹ هـ. ش به مرکز بخش تبدیل شد. شهر باستانی شوش از مراکز تمدن قدیم، از معروفترین شهرهای دنیا، پایتخت چند هزار ساله مملکت ایلام و همچنین پایتخت زمستانی امپراطوری هخامنشی بوده‌است. شوش به معنی شهر زیبا، باصفا، خوب و لطیف. در تورات و در قاموس موسی درباره شوش آمده‌است: شوشن یا شوشان در عبری زنبق بوده، در یونان سوسنای می‌گفتند و نامهای دیگرش «سوسا» «سوس» بوده، قسمت بزرگی از ولایت شوش و ایلام را هم «سوسیانا» یا «سوزیانا» می‌گفتند. شوش یا شوشن نام همه گیاهان تیره سنبل و زنبق و نرگس و اسپرغم به شمار می‌رود. شوش در قرون وسطی آباد و مرکزی بزرگ برای خوزستان بوده‌است که در آن روزگار چندین شهر، آبادی و حومه داشته و در آن شهر قلعه‌ای محکم و قدیمی، بازارهایی با شکوه و مسجدی با ستونهای گرد وجود داشته‌اند. این شهر به داشتن منسوجات ابریشمی خام، ترنج، انار و نیشکر معروف بوده‌است.

براي مطالعه مطلب و ديدن عكس‌ها روي بيشتر كليك كنيد

عكاس: محمدرضا كوثري